Zaburzenia Przetwarzania Słuchowego (ang. Auditory Processing Disorder – APD) charakteryzują się trudnościami w przetwarzaniu informacji słuchowych i nie są związane z problemami ze sprawnością pracy ucha ani nieprawidłowym progiem słyszenia. Dzieci z APD mogą mieć trudności ze zrozumiałością mowy, szczególnie w warunkach trudnych akustycznie, z rozróżnieniem podobnie brzmiących słów czy dźwięków, trudności z wypowiadaniem się, postępowaniem zgodnie z instrukcją, podążaniem za rozmową. Objawom tym często towarzyszą trudności z uwagą i koncentracją oraz z pamięcią słuchową.
Trudności szkolne dziecka (w nauce, w pisaniu i czytaniu) oraz częste współistniejące z nimi zaburzenia emocjonalne mogą wynikać z zaburzeń analizy dźwięków na poziomie centralnym.
Zaburzenia Przetwarzania Słuchowego (ang. Auditory Processing Disorder – APD) zgodnie z zaleceniami Amerykańskiego Stowarzyszenia Słuchu i Mowy ASHA, rozpoznaje się w przypadkach, w których co najmniej jedna z poniższych wyższych funkcji słuchowych jest zaburzona:
Jak wygląda diagnoza w kierunku zaburzeń przetwarzania słuchowego?
Diagnoza w kierunku zaburzeń przetwarzania słuchowego obejmuje:
Zadania polegają, w zależności od wieku dziecka, m.in. na powtarzaniu słów/zdań na tle szumu, cyfr, które słyszane są jednocześnie w prawym i lewym uchu, wysłuchiwaniu przerw w szumie, różnic pomiędzy dźwiękami w zakresie ich wysokości. Ilość wykonanych testów uzależniona jest od wieku i współpracy dziecka.
Nadwrażliwość słuchowa to obniżona tolerancja na dźwięki sprawiająca, że dźwięki otoczenia są odbierane jako niezwykle głośne, nieprzyjemne lub wręcz bolesne. Dolegliwość ta bardzo często wręcz uniemożliwia normalne funkcjonowanie. Osoby nadwrażliwe na dźwięki mają tendencję do izolowania i zamykania się przed światem.
Według prof. Stephana Porgesa – twórcy Teorii Poliwagalnej, nadwrażliwość słuchowa może zostać nabyta i uaktywnić się w wyniku doświadczeń takich jak: przewlekły stres, lęk, napięcie emocjonalne, przeżycia traumatyczne. Jest ona w dużej mierze związana z aktywacją reakcji na zagrożenie z poziomu autonomicznego układu nerwowego.
Z nadwrażliwością słuchową często wiąże się męczliwość słuchowa, czyli męczliwość struktur ucha środkowego, która uzależniona jest od jakości pracy mięśni usznych – napinacza błony bębenkowej i mięśnia strzemiączkowego.
Według Prof. Stephan’a W. Porges’a mięśnie ucha środkowego mają za zadanie aktywnie tłumić dźwięki tła o niskiej częstotliwości aby ułatwić słyszenie i rozumienie dźwięków mowy (Borg i Counter, 1989; Zwislock, 2002). Trudności w regulacji mięśni ucha środkowego powoduje zwiększenie głośności dźwięków o niskiej częstotliwości, które docierają do ucha wewnętrznego i przytłaczają dźwięki charakterystyczne dla głosu ludzkiego. To potencjalnie skutkuje nadwrażliwością (zwłaszcza na dźwięki o niskiej częstotliwości) i trudności w rozumieniu ludzkiego głosu w hałaśliwym środowisku (Borg i Counter, 1989).
Męczliwość słuchowa często wiąże się z brakiem lub znacznymi obniżoną jakością mięśni strzemiączkowych. Według badań własnych mgr Karoliny Zienkiewicz (specjalistki w zakresie diagnostyki audiologicznej oraz diagnostyki i terapii zaburzeń przetwarzania słuchowego) z uwagi na to, że mięśnie uszne są mięśniami poprzecznie prążkowanymi jakość ich pracy koreluje z obniżoną jakością pracy mięśni posturalnych w ciele (nieprawidłowa postawa, asymetria, napięcie mięśni, hipermobilność, choroby tkanki łącznej).
Jakie są objawy nadwrażliwości słuchowej?
wynikające z męczliwości słuchowej:
Jak wygląda diagnoza w kierunku nadwrażliwości/męczliwości słuchowej?
https://integratedlistening.com/
Materiały szkoleniowe: Sensimatic Karolina Zienkiewicz
